Carnaval vieren en hooggevoelig zijn?

Carnaval vieren en hooggevoelig zijn?

De 11e van de 11e is al weer een tijd geleden geweest. Het carnavalsseizoen is begonnen. Nu in het nieuwe jaar komt de ene na de andere prins uit. Het feest kan beginnen.
Tegenwoordig is dit feest niet alleen voor onder de rivieren in het zuiden. Door heel Nederland zijn er allerlei activiteiten en wordt er flink gevierd.

Maar hoe passen carnaval vieren en hooggevoelig zijn bij elkaar?
Dat is voor iedereen verschillend.
Eerlijk gezegd vind ik het altijd verschrikkelijk om in de drukke mensenmassa te staan. De muziek staat zo hard dat ik niet eens kan praten met anderen. Af en toe komt er een polonaise langs en proberen ze mij daarin mee te trekken. En dan geef ik ook nog eens niets om alcohol…….
Je zou denken, voor Lea geen carnaval. En inderdaad heb ik jaren de carnaval ontweken door tijdens die dagen lekker op vakantie te gaan. Maar de laatste jaren heb ik er iets anders op gevonden.
In mijn jonge jaren heb ik veel in de horeca gewerkt. Een biertje tappen voor een ander vind ik nog steeds super leuk. Tijdens de carnaval werk ik in het plaatselijk Gemeenschapshuis. De ideale manier voor mij om toch veel mee te krijgen van carnaval. Wat is dan namelijk het geval? Ik sta met 1 of 2 andere personen mooi veilig achter een bar. Alle drukte en leven is aan de andere kant van de bar. Daarbij heb ik mijn aangemeten oorbeschermers in. Dus geen last van de harde muziek of het luide geroezemoes. Maar ik zie wel de dingen die er te doen zijn. De prins die op de schouders gaat en zo door de zaal gaat. De zangers die hun liedje komen zingen op het podium.
Dus ja, zo maak ik het toch mee. Maar voor mij is het zo goed te doen en is het ook leuk voor mij.

Hoe kun je kijken naar carnaval en hooggevoelige kinderen?
Verplaats je als volwassenen eens in de wereld van je kind.
Jonge kinderen lopen rond in de mensenmassa – hoe voelt dat? Ga zelf maar eens zitten op een stoel en vraag een heleboel mensen dicht om je heen te gaan staan. Je moet naar ze opkijken, ze staan wel heel erg dicht bij je…… Hoe zou jij je dan voelen? Misschien begrijp je nu waarom jouw kind liever aan de kant in de feestzaal gaat staan! Laat dat ook oké zijn. Hooggevoelige kinderen kunnen intens genieten van het kijken naar het feest om zich heen, zonder daar zelf daadwerkelijk aan te hoeven deelnemen.
Geef je kind de ruimte om zelf te beslissen of het wel mee wil doen aan de polonaise of het dansen tijdens het carnavalsbal. Het vastpakken van andere kinderen kan intens bij ze binnenkomen. Hoe voelt de ander zich? Wat neem ik daar van over? Of tijdens het dansen het gevoel hebben meegetrokken te worden. Dat voelt helemaal niet prettig. Het kind laat het toch gebeuren en is bij het naar huis gaan helemaal overprikkeld. Kleine dingen die voor jou als volwassenen wel belangrijk zijn om te signaleren om daar weer op te kunnen anticiperen. Toon begrip, luister en biedt op dat moment rust en veiligheid.

Het extraverte hooggevoelig kind zal in deze carnavalsperiode juist overal voorop staan. Wil overal aan meedoen, kan er geen genoeg van krijgen. Maar ook bij deze kinderen bouwt zich de spanning op en kan het allemaal te veel worden. Deze kinderen kunnen dat zelf niet aangeven. Jij als volwassenen moet de rem voor het kind zijn. Je hebt genoeg ervaring met je kind om te weten wanneer de limit bereikt is. Neem dan die beslissing! Maak de keuze!

Het kijken naar een carnavalsoptocht kan ook heel intensief zijn. Zoveel om te zien, zoveel wat er beweegt -> dus ook zoveel wat het kind moet verwerken. En hooggevoelige kinderen verwerken meer en diep, dus dit gaat langer door dan je zou denken. Ben hier bewust van en geef je kind na een optocht een moment om een groot gedeelte te verwerken. Laat ze er even over tekenen, of lekker op de trampoline springen.
Verder vind ik persoonlijk dat het ieder jaar lijkt alsof de muziek op de carnavalswagens maar steeds harder moet. Het doet mij echt letterlijk pijn aan mijn oren en ik als volwassenen deins regelmatig een stap achteruit wanneer er weer eentje komt met zo’n harde muziek.
Misschien vindt je kind het helemaal oké om gehoorbescherming op te zetten. Of herriestoppers in de oren. Dat is een stuk rustiger. Ik besef me nu overigens dat ik de mijne ook in ga doen tijdens het kijken naar de optocht!!!

Na de dolle dagen is er meestal een moment van rust in het gezin. Hou er wel rekening mee dat het voor hooggevoelige kinderen even kan duren voordat de rust ook daadwerkelijk helemaal is teruggekeerd. Ik ken vele voorbeelden waarbij dit pas op de zondag aan het einde van de vakantie is…… En dan mogen ze maandag weer lekker naar school. Heeft het kind dan genoeg tijd en mogelijkheden gehad om weer op te laden voor de volgende periode?? Daarom ben jij als volwassene zo belangrijk. Maak keuzes in wat wel en wat niet te gaan doen met carnaval. Vindt een balans in wat voor jouw kind, je gezin en jezelf goed is. En weet…… je mag gerust NEE zeggen.

Plezierige Carnaval.